Wszystko o Polonezie

HISTORIA

Wszystko zaczęło się w listopadzie 1977 roku, gdy rozpoczęła się produkcja próbna. Widocznie wszystko poszło dobrze, bo już 2 maja 1978 roku rozpoczęto oficjalną produkcję 5-drzwiowego hatchbacka. Samochód został wyposażony w silnik o pojemności 1.5 oczywiście z zasilaniem w postaci gaźnika oraz w sławne już z archaicznych rozwiązań zawieszenie tylne w postaci sztywnego mostu z resorem piórowym (w latach 70-tych to może jeszcze nie było takie archaiczne, ale, że przetrwało w prawie nie zmienionej formie do dziś!!! To jest ciekawe). W trakcie lat produkcji samochód przechodził drobne prawie, że kosmetyczne poprawki. Większe zmiany (przynajmniej wizualne przyniósł koniec lat 80-tych), gdy do obiegu wprowadzono tzw. przejściówki z nowym tyłem. Samochody te były zapowiedzią małej rewolucji Smile

, która nastąpiła w 1991 roku. Właśnie w tym roku FSO wprowadziło do produkcji następcę
dotychczasowego modelu, a mianowicie Poloneza Caro. Oprócz znacznych zmian kosmetycznych nadwozia, trochę zmieniło się i od strony technicznej. Dzięki wprowadzeniu większego rozstawu osi poprawie uległa stabilność pojazdu. Wprowadzono nową tablicę wskaźników, inny system wentylacji wnętrza oraz modyfikacje silników. Modyfikacje silników polegały na zastąpieniu wysłużonego gaźnika, nowym, jednopunktowym, elektronicznym wtryskiem paliwa oraz zwiększeniu pojemności do 1.6 litra. Kolejne lata przyniosły poszerzenie gamy silników o nowoczesny motor ze stajni Rovera o pojemności 1.4 i 16 zaworach, który w toku eksploatacji okazał się jednak dość awaryjny oraz o citroenowski Diesel. Rok 1995/1996 to czas wprowadzenia na rynek nowej wersji Poloneza o nadwoziu typu sedan. Wersja ta jednak była mniej praktyczna i cieszyła się mniejszym zainteresowanie. Kolejne większe zmiany nastąpiły po przejęciu FSO przez koreański koncern DAEWOO. Kolejnym zmianom uległ wygląd zewnętrzny pojazdu, deska rozdzielcza i silniki. Wysłużony silnik 1.6 rozbudowano o nowoczesny, wielopunktowy układ wtrysku paliwa. Kiedy wydawało się, że to już szczyt rozwoju Poloneza, Daewoo zdecydowało się na wprowadzenie do produkcji modelu kombi. I tak na bazie klasycznego Poldka powstał całkiem tani i pojemny samochód dla ludzi z niedużym portfelem. Kres produkcji Poldka przyniosły kłopoty finansowe Daewoo. W 2002 roku zawieszono jego produkcję deklarując przy tym, że... produkcja zostanie wznowiona, gdy wzrośnie zainteresowanie tym pojazdem.

OPIS

Polonez to samochód, o którym śmiało można powiedzieć, że zrewolucjonizował Polski rynek motoryzacyjny. Największą popularnością cieszył w latach osiemdziesiątych, kiedy to trudno było o dostęp do zagranicznych samochodów. Na naszym rynku nie miał za dużej konkurencji, no może poza Fiatem 125P potocznie zwanym kredensem, ale funkcjonalnością raczej go przewyższał. Poloneza produkowano od roku 1978 do 2002 ( ze względu na kłopoty finansowe Daewoo produkcja została zawieszona) praktycznie bez poważniejszych zmian konstrukcyjnych, nie licząc zmian w wizerunku nadwozia i mniejszych zmian dotyczących silników i bezpieczeństwa niezbędnych do dopuszczenia pojazdu do ruchu. Posiadał 5-drzwiowe, 5-osobowe nadwozie typu hatchback, a później również kombi i sedan. Odpowiednie wymiary powodowały, że w Polonezie siedziało się wygodnie, a wnętrze było dość obszerne. Podstawowym silnikiem był silnik 4-cylindrowy, 8-zaworowy o pojemności 1.5, później 1.6 wyposażony w latach dziewięćdziesiątych we wtrysk paliwa. Wcześniej za dostarczanie paliwa odpowiadał gaźnik na licencji Webera. Lata dziewięćdziesiąte to także okres produkcji Polonezów z nowoczesnym silnikiem Rovera z serii K16 o pojemności 1.4 i 16 zaworach, oraz ze sprawdzonym silnikiem Diesla 1.9 pochodzącym z koncernu PSA (Peugeot i Citroen). Napęd przenoszony był na koła tylne za pomocą 5-stopniowej skrzyni biegów. Trzeba przyznać, że skrzynia ta nie była udaną konstrukcją, obniżała osiągi pojazdu i przyczyniała się do sporego zużycia paliwa. Za dość archaiczne można uznać szczególnie tylne zawieszenie ze sztywnym mostem i... resorami piórowymi!!! Ogólnie rzecz biorąc Polonez był ciekawą propozycją dla normalnej, polskiej rodziny. Zachęcał do zakupu niską ceną i obszernym wnętrzem. Oczywiście można spotkać się z różną oceną Polonezów. Mnie szczególnie denerwuje narzekanie ( zwłaszcza przez mężczyzn, bo kobiety to jeszcze rozumię) na ciężko pracujący układ kierowniczy. No ale czego można spodziewać się po układzie bez wspomagania. Mnie osobiście nie sprawiał on problemów, a do gigantów to ja nie należę. Często ludzie narzekają także na korozję, akurat tu się nie dziwię, ale wystarczy popatrzeć np. na takie Uno, które rdzewieje w podobnym tempie lub nawet szybciej!!! Jeszcze zapomniałem wspomnieć o wyposażeniu, które w latach dziewięćdziesiątych było całkiem niezłe (oczywiście mowa o opcjonalnym). Do Poloneza można było zamówić np.: wspomaganie, alufelgi, alarm, imobiliser, centralny zamek, elektryczne szyby, czy nawet... klimatyzację!!!

O tak... Legenda polskiej motoryzacji! Mój sąsiad ma 2 Polonezy Caro, mój wujek miał Poloneza w wersji kombi, a później zmienił go na Atu. Smile

Ostatnio rzadko widzę stare Poldki z gaźnikiem. A szkoda, bo to jedno z fajniejszych samochodów polskiej motoryzacji... Very Happy